Podczas realizacji inwestycji budowlanych wykorzystywane są różnego rodzaju kruszywa. Mogą być one składnikiem zapraw, mieszanek betonowych, mas bitumicznych. Używa się je do budowy nawierzchni drogowych. W zależności od miejsca, przeznaczenia stosuje się różnego rodzaju kruszec, o danej ziarnistości, odporności na czynniki zewnętrzne. W jaki sposób klasyfikuje się kruszywa?
Jak można podzielić kruszywa?
Nim przystąpi się do jakichkolwiek prac z użyciem kruszyw, należy określić jakie właściwości fizyczne ma spełniać dany kruszeń. Dodatkowo sprawdza się jego cechy chemiczne. Wydobytą partię poddaje się badaniu powyższych właściwości celem określenia oceny przydatności materiału do danego rodzaju robót. Kruszec pod względem parametrów fizyko-mechanicznych różni się odpornością na ścieranie, nagłe zmiany temperatur, mróz, rozdrabnianie. W zależności od wybranego typu surowca naturalnego będzie ono miało inną nasiąkliwość i gęstość. Frakcjonowanie kruszyw zapewnia jednorodność materiału roboczego, a to z kolei wpływa na trwałość i bezpieczeństwo wznoszonych konstrukcji budowlanych.
Jakie wyróżnia się rodzaje kruszyw?
Wiemy już, że kruszeń może być różnej ziarnistości, od drobnej po grubą. Ze względu na pochodzenie klasyfikuje się je na naturalne — typu piasek, żwir, kruszywo ze skał, sztuczne — czyli te, które poddano obróbce i modyfikacji. Ostatnim rodzajem kruszcu są materiały sypkie wynikające z recyklingu, tworzą je materiały nieorganiczne. Kruszeń z recyklingu to m.in. ten odzyskany z cegieł, różnego rodzaju budów.
Jeśli weźmiemy pod uwagę ich pozyskiwanie, metodę wydobycia będą to kruszywa naturalne — występujące w postaci pierwotnej, bez zmian ich struktury, oraz łamane — oddzielane mechanicznie od fragmentów skały.
Biorąc pod uwagę poznane właściwości fizyko-chemiczne i gęstość objętościową kruszywa klasyfikuje się na ciężkie o gęstości w stanie suchym powyżej 3000 Mg/m3, zwykłe, o gęstości w stanie suchym 2000 — 3000 Mg/m3, lekkie o gęstości w stanie suchym poniżej 2000 Mg/m3.
